پرنیان محبت

باور کن ای شمالی زیبای فومنی
سر تا به پای، عشقی و شوقِ دلِ منی

عشقی چنان که مثلِ تو هرگز ندیده ام
جانِ منی چنان که مرا پاره ی تنی

نوروز می رسد ز رَه و عیدی ام تویی
ای طلعت خدا تو همان ماهِ روشنی

ای پرنیانِ اهل محبت، شنیده ام
تو در مصافِ قومِ ستم، مثلِ آهنی

اصلا شمیم باغ بهشتی برای من
هرگز ندیده دیده ی من مثلِ تو زنی

درباره ات هر آنچه بگویم کم است کم
ای رَهنَوَردِِ عشق، شکوه مُبَرهَنی‌

بداهه
20 اسفند 1401

پ. ن
تقذیم به ماه طلعت (پرنیان محبت)